42
pl
8. Po zaintubowaniu pacjenta, napełnij mankiet tylko w stopniu, który
zapewni skuteczne uszczelnienie dla żądanego ciśnienia wypełnienia płuc.
Zaleca się zastosowanie technik Minimalnej Objętości Blokującej (Minimal
Occluding Volume) lub Minimalnej Nieszczelności (Minimal Leak) do
określenia wypełnienia mankietu i dalszych pomiarów lub monitorowania
ciśnienia w mankiecie.
9. Usuń strzykawkę z obudowy zaworu po napełnieniu mankietu.
Pozostawienie przyłączonej do zaworu strzykawki powoduje utrzymywanie
go w stanie otwartym, pozwalając na opróżnienie mankietu.
10. Sprawdź czy system napełniania mankietu jest szczelny. Podczas
prowadzenia intubacji należy okresowo kontrolować szczelność połączeń
systemu. Wszelkie odchylenia od wybranego ciśnienia uszczelniającego
powinny być natychmiast sprawdzane i korygowane.
11. Urządzenie powinno być umocowane w drogach oddechowych pacjenta
zgodnie z obecnie obowiązującymi technikami medycznymi.
12. W celu usuwania wydzielin, postępuj zgodnie z procedurami szpitalnymi
dotyczącymi odsysania ze światła dróg oddechowych.
13. Przed ekstubacją, opróżnij mankiet wprowadzając strzykawkę do obudowy
zaworu i usuwając mieszaninę gazu do chwili uzyskania określonego
podciśnienia w strzykawce i opadnięcia balonika kontrolnego.
14. Ekstubuj pacjenta zgodnie z obecnie przyjętymi technikami medycznymi.
15. Usuń rurkę dotchawiczą.
OSTRZEŻENIA
• Przed zastosowaniem należy sprawdzić mankiet każdej rurki, balonik
kontrolny i zawór napełniając go. W przypadku wykrycia dysfunkcji w
dowolnej części systemu wypełniania, nie powinno się używać rurki i
należy ją zwrócić.
• Nie napełniać nadmiernie mankietu. Zazwyczaj ciśnienie mankietu
nie powinno przekraczać 25 cmH
2
O. Nadmierne napełnienie może
spowodować uszkodzenie tchawicy, pęknięcie mankietu i w rezultacie
opróżnienie lub zniekształcenie mankietu, co może doprowadzić do
zablokowania dróg oddechowych.
• Przed zmianą położenia rurki intubacyjnej należy opróżnić mankiet.
Zmiana pozycji rurki z wypełnionym mankietem może spowodować
obrażenia u pacjenta, co może wymagać interwencji medycznej, lub
uszkodzenie mankietu.
• Różne kostne struktury anatomiczne (np. zęby, małżowiny nosowe)
znajdujące się w drogach oddechowych lub narzędzia intubacyjne
o ostrych powierzchniach mogą zagrażać integralności mankietu.
Uszkodzenie mankietu o cienkich ścianach podczas wprowadzania
narazi pacjenta na ryzyko ekstubacji i ponownej intubacji. W
razie stwierdzenia uszkodzenia mankietu należy odstąpić od
wykorzystania rurki.
• Koniecznie sprawdzić czy po intubacji rurka pozostaje w prawidłowej
pozycji, szczególnie jeśli zmienia się pozycję pacjenta lub ułożenie
rurki. Wszelkie nieprawidłowe ułożenia rurki powinny być
natychmiast korygowane.
• Jeśli po intubacji spodziewane jest znaczne zginanie głowy
(podbródek do klatki piersiowej), zmiana pozycji pacjenta (np. do
pozycji na boku lub na wznak) lub kompresja rurki, rozważyć użycie
wzmocnionej rurki tchawiczej.
• Strzykawki, kraniki trójdrożne lub inne urządzenia nie mogą przez
dłuższy czas pozostawać w zaworze napełniania. Powstałe naprężenie
może spowodować pęknięcie obudowy zaworu i być przyczyną
opróżnienia mankietu.
• Podczas badania MRI balonik pilotowy powinien być zamocowany
blisko złącza Y obwodu respiratora, co najmniej 3 cm od badanego
obszaru dla zapobieżenia poruszaniu i zniekształcaniu obrazu.
Przestrogi
• Miejscowe stosowanie aerozolu lidokainy wiąże się z tworzeniem
mikroperforacji mankietów z polichlorku winylu. Stwierdzono, że roztwór
chlorowodorku lidokainy nie ma takiego działania.
• Dyfuzja podtlenku azotu, tlenu lub powietrza może zwiększyć lub
zmniejszyć objętość i ciśnienie mankietu. Wypełnienie mankietu
mieszanką gazu, która będzie miała kontakt z jego zewnętrzną
powierzchnią jest zalecane w celu zmniejszenia stopnia dyfuzji.
• Nie zaleca się napełniania mankietu „na wyczucie” lub przy użyciu
odmierzonej ilości powietrza bowiem zgodność nie jest miarodajnym
wskaźnikiem stopnia napełnienia. Należy ściśle monitorować ciśnienie
wewnątrz mankietów przy pomocy urządzenia do pomiaru ciśnienia.
Funkcją balonika kontrolnego jest wskazywanie obecności ciśnienia lub
podciśnienia w mankiecie, a nie wskazywanie poziomu ciśnienia.
• Podczas przechowywania należy unikać ekspozycji na działanie
podwyższonej temperatury i światła ultrafioletowego.
• 15 mm złącze jest osadzone w sposób, który przy użyciu niewielkiej siły
umożliwi jego usunięcie, w sytuacji gdy konieczne będzie przycięcie
rurki. Jeśli rozważa się przycięcie rurki, należy postępować zgodnie z
SUGESTIAMI DOTYCZĄCYMI UŻYCIA, aby ocenić czy rurka i złącze są
odpowiednie. Aby zapobiec rozłączeniu podczas użycia, należy zawsze
upewnić się, że złącze jest dobrze zamocowane zarówno w rurce
tchawiczej jak i obwodzie oddechowym.
• Niestandardowe wymiary pewnych złącz na respiratorach czy
urządzeniach do znieczuleń mogą sprawiać kłopot przy połączeniu z
15 mm złączem rurki intubacyjnej. Używać wyłącznie z urządzeniami
wyposażonymi w standardowe złącza 15 mm.
• Jeśli przed wprowadzeniem urządzenie zostało nawilżone, stosować się do
instrukcji producenta dot. aplikacji. Nadmierna ilość substancji nawilżającej
może zaschnąć na wewnętrznej powierzchni rurki intubacyjnej i spowodować
powstanie czopu ze środka nawilżającego lub przezroczystej warstwy, która
może częściowo lub całkowicie zablokować drogi oddechowe.