2.10 Naprawy uszczelnionych komponentów
W przypadku napraw uszczelnionych komponentów, przed
przystąpieniem do demontażu uszczelnionych obudów itp.
należy odłączyć urządzenie od zasilania elektrycznego. Jeśli
zapewnie-nie zasilania elektrycznego urządzenia podczas prac
serwiso-wych jest absolutnie niezbędne, w najbardziej
krytycznym punkcie układu należy umieścić urządzenie
wykrywające wycieki pracujące w sposób ciągły, ostrzegające
przed potencjalnie niebezpiecznymi sytuacjami.
Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie, że podczas
pracy przy elementach elektrycznych, obudowa nie została
zmodyfikowana w sposób mogący obniżyć poziom ochrony.
Dotyczy to szczególnie uszkodzeń przewodów, nadmierną ilość
połączeń, styki wykonane niezgodnie z pierwotną specyfikacją,
uszkodzenia uszczelek, nieprawidłowy montaż dławika itp.
Należy upewnić się, że urządzenie jest bezpiecznie
zamonto-wane.
Należy upewnić się, że uszczelki i materiały uszczelniające
nie zużyły się w stopniu uniemożliwiającym zabezpieczenie
przed przenikaniem łatwopalnych substancji. Części zamien-
ne powinny być zgodne ze specyfikacją producenta.
UWAGA: Użycie silikonowego szczeliwa może obniżyć skuteczność
niektórych urządzeń wykrywających wycieki. Elementy iskrobezpiecz-ne
nie muszą być izolowane przed przystąpieniem do pracy.
2.11 Naprawa elementów iskrobezpiecznych
Nie należy narażać obiegu na trwałe obciążenia indukcyjne lub
pojemnościowe, bez wcześniejszego sprawdzenia, czy nie
spowoduje to przekroczenia maksymalnego napięcia i natężenia,
dopuszczalnego dla danego urządzenia. Elementy iskrobez-pieczne
to jedyny typ komponentów, które mogą być naprawiane przy
dopływie zasilania w atmosferze łatwopalnej. Aparatura pomiarowa
powinna być ustawiona na prawidłowe wartości.
Komponenty należy wymieniać wyłącznie na zamienniki wskaza-ne
przez producenta. Niezgodne części mogą spowodować zapłon
czynnika w przypadku jego wycieku do atmosfery.
2.12 Okablowanie
Należy sprawdzić przewody pod kątem zużycia, korozji, nadmier-
nego nacisku, wibracji, ostrych krawędzi oraz wszelkich innych
czynników mogących powodować uszkodzenia. Inspekcja powinna
uwzględniać również skutki starzenia się lub ekspozycji na ciągłe
wibracje z takich źródeł, jak sprężarki czy wentylatory.
2.13 Wykrywanie palnych czynników chłodniczych
W żadnym wypadku nie należy stosować potencjalnych źródeł
zapłonu do wykrywania wycieków czynnika chłodniczego. Nie
należy używać palnika halogenowego (ani żadnego innego
wykrywacza wykorzystującego otwarty płomień).
2.14 Metody wykrywania wycieków
Poniższe metody wykrywania wycieków uznaje się za dopusz-
czalne dla obiegów chłodniczych napełnionych palnym czynni-kiem.
Elektroniczne wykrywacze wycieków mogą być stosowane do
wykrywania wycieków, ale w przypadku czynników palnych, ich
czułość może nie być nieodpowiednia lub mogą wymagać kalibracji.
(Urządzenia wykrywające należy kalibrować w miejscu wolnym od
czynnika chłodniczego.) Należy upewnić się, że wykrywacz nie jest
potencjalnym źródłem zapłonu, oraz że jest odpowiedni do
zastosowanego czynnika chłodniczego. Urządze-nia do wykrywania
wycieków należy ustawić na wartość procento-wą LFL czynnika
chłodniczego i skalibrować dla zastosowanego czynnika oraz należy
potwierdzić odpowiednią wartość procento-wą gazu (maksymalnie
25%). W przypadku większości czynni-ków chłodniczych do
wykrywania wycieków można stosować płyny, jednak należy unikać
stosowania detergentów zawierają-cych chlor, ponieważ może on
wchodzić w reakcje z czynnikiem chłodniczym i powodować korozję
orurowania miedzianego.
W przypadku podejrzewania wycieku, należy ugasić i
usunąć wszystkie źródła otwartego płomienia.
Jeśli wykryto wyciek czynnika chłodniczego wymagający
lutowania, należy opróżnić układ z czynnika lub odizolować
czynnik (za pomocą zaworów odcinających) z dala od
miejsca wycieku. W przypadku urządzeń napełnionych
palnym czynnikiem, instalację należy przepłukać azotem
pozbawionym tlenu (OFN), przed i w trakcie lutowania.
2.15 Opróżnianie instalacji i odsysanie czynnika
W przypadku rozszczelnienia układu chłodniczego w celu
dokonania naprawy – lub w jakimkolwiek innym celu – należy
stosować zwyczajowe procedury. Jednak ważne jest stosowanie
najlepszych praktyk ze względu na zagrożenie ze strony
łatwopalnych substancji.
Należy zastosować się do następującej procedury:
usunąć czynnik chłodniczy;
przepłukać układ gazem obojętnym;
odessać czynnik;
ponowne przepłukać układ gazem obojętnym;
otworzyć układ przez rozcięcie lub rozlutowanie instalacji.
Czynnik należy odsysać i gromadzić w specjalnych cylindrach.
Instalacje napełnione palnym czynnikiem chłodniczym należy płukać
azotem OFN dla zapewnienia bezpieczeństwa urządze-nia. Proces
ten może wymagać wielokrotnego powtórzenia. Do płukania
instalacji nie należy używać sprężonego powietrza lub tlenu. Dla
instalacji napełnionych palnym czynnikiem, płukanie należy
realizować poprzez przełamanie próżni w układzie za pomocą azotu
OFN i kontynuowanie napełniania aż do osiągnię-cia ciśnienia
roboczego, spuszczenie azotu do atmosfery i ponownym
wytworzeniu próżni. Proces należy powtarzać do całkowitego
opróżnienia układu z czynnika chłodniczego. Podczas ostatniego
napełniania układu azotem OFN, urządzenie należy opróżnić do
poziomu ciśnienia atmosferycznego, by umożliwić przeprowadzenie
prac. Czynność ta jest absolutnie kluczowa, jeśli mają być lutowane
przewody rurowe.
Należy upewnić się, że wylot pompy próżniowej nie znajduje się
w pobliżu źródeł zapłonu oraz zapewnić wentylację.
Środki bezpieczeństwa 4