JeŜeli w sieci uŜywane jest kodowanie, naleŜy przejść do karty rejestracji: >>Autoryzacja i
kodowanie<< i kontynuować konfigurację w oknie >>Ustawienie kodowania Wireless
LAN.
JeŜeli uŜywasz sieci bez kodowania, naleŜy zaakceptować ustawienia za pomocą OK! Aby
aktywować stworzony profil, naleŜy przejść do >>Profili<<, zaznaczyć profil i kliknąć:
aktywuj.
2.2.2 Ustawienie kodowania WLAN
Przejść do zakładki: Autoryzacja i kodowanie.
Urządzenie umoŜliwia następujące rodzaje kodowania.
Kodowanie WEP kluczem 64-Bit oraz 128 -Bit, WPA oraz WPA2
UWAGA! Standardowo kodowanie nie jest aktywne. Zaleca się ze względów
bezpieczeństwa załoŜenie kodowania.
2.2.2.1Kodowanie WEP
WEP jest standardowym algorytmem kodowania dla WLAN. Reguluje dostęp do sieci oraz
spójność danych. Niestety ten typ kodowania nie daje całkowitego 100% bezpieczeństwa.
Aby uruchomić kodowanie WEP naleŜy wybrać pod typem kodowania WEP. W przypadku
autoryzacji w kodowaniu WEP są do dyspozycji dwie moŜliwości:
OPEN, dostępność dla wszystkich
CZĘŚCIOWA, jeŜeli autoryzacja ma być przeprowadzona procesem Challenge-Response.
Autoryzacja odbywa się na podstawie weryfikacji hasła. Wszyscy uŜytkownicy muszą znać
to hasło.
Kodowanie odbywa się kluczem 64 i 128 Bit, przy czym kodowanie 128 Bit jest pewniejsze.
Najpierw naleŜy wybrać zestaw znaków Hex (znaki 0-9, a-f) lub ASCII (moŜliwość
uŜywania dowolnego znaku), wybór między 64, a 128 to wybór długości kodu.
WEP 64 Bit ASCII wymaga 5 znaków
WEP 64 Bit HEX wymaga 10 znaków
WEP 128 Bit ASCII wymaga 13 znaków
WEP 128 Bit HEX wymaga 26 znaków
Przykład: 64 Bit Hex (10 znaków) = 231074 a6ef
64 Bit ASCII (5 znaków) = j31n!
128 Bit Hex (26 znaków) = 231074a6b9773ce43f91a5bef3
128 Bit ASCII (13 znaków) = urlaub2006!+0
2.2.2.2 Kodowanie WPA/WPA2
WPA jest metodą kodowania dla sieci WLAN. WPA jest podobny architektonicznie do
klucza WEP oferuje jednak dodatkowo ochronę klucza dynamicznego, który bazuje na
protokole TKIP. Taki klucz oferuje do autoryzacji uŜytkowników PSK lub EAP, do czego
jednak konieczny jest jeden serwer Radius. WPA2 jest rozwinięciem klucza WPA i
wykorzystuje algorytm AES.
Odnośnie autoryzacji to przy WPA moŜna rozróŜnić między metodą Pre-shared-key i
specjalnymi protokołami autoryzacji, w przypadku, których chodzi o róŜne rodzaje EAP.
Dla drugiej metody konieczny jest serwer autoryzacji RADIUS. Dane , konieczne do
autoryzacji moŜna uzyskać od administratora.
Metoda przez Pre-shared-key jest częstsza i bezpieczniejsza.
JeŜeli będzie uŜywany klucz WPA, naleŜy wybrać pod typem autoryzacji WPA-PSK, a pod
kodowaniem: TKIP.
W polu WPA Preshared Key naleŜy wpisać uŜywany klucz.
Wpisany klucz musi być taki sam jak ten uŜywany w sieci. Posiada długość od 8 do maks.
64 znaków przy ASCII, przy literach A-Z lub 64 znaki przy Hex, gdzie moŜna uŜywać
znaków 0-9 i a-f. Klucz ten moŜna znaleźć w routerze lub punkcie dostępowym. Ustawienia
moŜna przypisać klikając na OK!
JeŜeli będzie wykorzystywane kodowanie WPA2, naleŜy wybrać pod autoryzacją WPA2-
PSK i kodowanie AES. Wpisać odpowiednie kody w polu WPA Preshared Key.
Wpisany klucz musi być taki sam jak ten uŜywany w sieci. Posiada długość od 8 do maks.
64 znaków przy ASCII, przy literach A-Z lub 64 znaki przy Hex, gdzie moŜna uŜywać
znaków 0-9 i a-f. Klucz ten moŜna znaleźć w routerze lub punkcie dostępowym.
Ustawienia moŜna przypisać klikając na OK!
Aby aktywować wprowadzony profil, naleŜy przejść do zakładki Profile, zaznaczyć profil i
aktywować go.
3. Instalacja i konfiguracja w systemie Windows Vista
Przed instalacją naleŜy zamknąć wszystkie aktywne aplikacje. WłoŜyć płytę CD-ROM.
Program instalacyjny uruchomi się automatycznie. JeŜeli nie naleŜy otworzyć plik
autorun.exe. Następnie wybrać odpowiedni język. Kliknąć na >>Instaluj (Win Vista)<<. Na
monitorze pojawi się komunikat: >>Niezidentyfikowany program chciałby uzyskać dostęp
do tego komputera<<. W tym wypadku naleŜy zezwolić. Następnie pojawi się kreator
instalacji. Rozpocząć instalację.
Instalację zakończyć klikając na: >>Zakończ<<.
3.1 WPA Automatyczna konfiguracja